Saepe volo habere gentem insanam; ille est melior quam gens mea.
Cenebamus. Alii clamorem tollebant, ego tacebam. Quod de lasagnam meam cogitabam somniebamque de puella nova, sine geritis, non sermonem Patris audivi.
Sed nunquam, ubi sum vivens, vocum proximorum Alferis oblivisci. Erant, ad verbum, “Utilior quam dildo amatoribus aequasexorum?”
Paulisper nos omnes tacebamus. Alferis riduit et dildonem sustulit. Ab vulto Patris, erat eorum. Quis erat flagitosior: Qumodo illam rem habebant, aut qumodo Alferis invenire eum voluerat?
Quod parentes mei sunt matures adultusque, Alferem vituperaverunt, tum placidi cenebamus… valde, valde volo.
Paternus explicare coepit. Edisserere. Etiam nunc, sum eum horrens. Fortasse, habebo morbum post vulnere. Pater, semper placidus, saluit super mensam eum capire ab Alfere, qui ridebat sicut hyaena.
Ubi eus per aulos caelabat et in catinum accidit, desistiti. Comiter ad atrium venit et quam clarissime ludum hocei audiebam.
Cogitare volunt, “Cur tu nunquam amicos huc fers?” Possum, ubi dildones in mensa cenae fuerant?
Fortasse gens puellae novae est placida et comis, semperque secundam mensam habebant. Capite me ex huc, Dei.
Est aestas in Australia.
Dies Martis a.d. IV Non. Oct.
Non scribere possum. Nunquam miserior fui.
….puella nova est nomine Felix.
CUR ME DERIDEUNT, DEI?
Mox
Nunc sum melior, quamquam vita mea continuat esse pessima. Ego, non Alferis, Anglice vinco. Patres reconciliant. Iterum sum in lecto imi tabulati. Non est detestabilis, quomodo eum habere pro puella? Ita vero, capillus eius est pulchrior quam mei.
Dies Mercurii a.d. III Non. Oct.
Nonne, vultus tristiam meam ostendit. Saechella hodie me maiestiarum rogavit. Ego pessimum cibum vituperavi (facire prandia in mane volo, sed non agi, si forte esse bona prandia cafeterii), sed non erat contenta. Respondi, “Tu gentem meam bene novis, quod vix ex villam meam eras, ante villam priorem tuam discessisti.”
Riduit. Suspiravi. Saechella ridere potest, quod non vivere apud eis debet. Rem Felicis eae narravit; clarior riduit.
“Non procul a proprio stipite poma cadunt.” Me in umero percussit.
“Tu es insane,” eae respondi. “Similis ei.”
“Ita, ego etiam nunc est amica tua.”
Tum ego eam docere physica mihi impuli.
Dies Iovis prid. Non. Oct.
Docens physica est bonus ita: Ubi ludum hocei ludemus, et ubi est aestas et puellae insitas parvas gerunt. Ubi non ille est, est merda.
Hodie, Evadere Medicus lusimus. Sumus in gymnasio. Evadere Medicus erat ludus ludi.
Ego non evadere bene possum. Eram medicus; omnes igitur mihi pilas suas emittebant. Alferis valde emittebant. Dei, est verpa.
Odi evadere pilas.
Dies Saturnarii a.d. VIII Id. Oct.
Alferis inquit “metiri” eratque septem digiti.
Meteri et erat septem digiti tres quadrantesque.
Summa:
ALFERIS – CCXIII MATTEUS – I
Euge.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
Necabo Saechellam huic. Ultio mea erit celer et inclemens. Non esse novi, sed erint formicae. Et flammae.
Ea me ad conventum pecuniafacioris Vesacrae traxit, quem valde non agire volo, sed gratiam referre promisit. Ego non eae credire debeo. Nunquam.
Manifesto, simulac de Felice narraveram, dissimulare coepit. Iam, nos laboramus in villa frequentante.
Cur Saechella haec res fecit? Fortasse sunt artes magicae obscurae.
Mox
Evidenter Saechella, mendacissima, omnes negat. Erint ingentes flammae.
Patres iterum pugnant. Nonne, haec fuerat maxima pugna, quod ego non in lecto imi tabulati dormio. Pater non aderat ad mensa, et Paternus Alferisque erat placidi. Erat terrens.
Num ego istum scripsi? Erat optimus. Paternus gemitos sibi faciebant, Alferis suam furculam in mensam percutiebant; eum audire poteram. Non erat clamores ingentissimi; solus cenans.
Quamdiu hic esse?
In Ludo
Haec novi. Subsista.
Quid tu inquis?
Hic est de res, quam tu in conventum fecisti.
Quid feci?
Tu Felicem mecum villae frequentanti posuisti.
Si feceram, quomodo potueram?
Manifesto est mihi; tu artes magicas habes, striga.
Me noveras! Effuge, meae simiae volantes!
Non est hilaris. Non me delectat. Cur magister quattor respondo habet?
O, desiste! Felix plane est pars tabulae tuae. Resistores sunt paralleli, non seriis.
Tabula? Habeone tabulam? Ubi tabulam fecisti? Hunc noverat; none, igitur est consistens dividens potestam?
Ingrandis, magnus capillus flavus, caerulei magni oculi, cullus pulcher… haec sunt lineamenta, quae omnes amatrices tuae habuerant. Tu morbum Oedipi habes. Mathematicae tuae sunt vera; cur tu facis? Quattor habui.
Non descendibo respondere. Si ista erat tabula mea, summa partes sunt mammae mulebritasque. Non ero census. Et eum habui; unum habui pro septem.
Si homo maternus est vir, etiam est morbum Oedipi? Cur inquis de censo? Nonne, emere spectacula nova debes.
Non descendibo. Tu novis hic census, qui inquit, “Amatores aequasexorum libros aequasexorum faciunt.” Emere spectacula nova debeo, sed non medicum invenire volo.
Morbus Oedivulnus? Non vivit!
Mens tua me infigit disciplicetque. Est verus.
Tibi gratias ago. Illeque est stultus.
Non te laudaba
Dies Martis a.d. V Id. Oct.
Impulli me in tres intervella hodie. Magister gymnasii, Dominus Taelorus, me videbant gemebantque, susurrans “braccia pulli.” Heus! Non sum macer, sed… in habilis.
Et Alferis? Viginti quinque. Necesse erat sibi agire viginti. Se iactabant.
Patres etiam nunc sunt pugnantes, cenae placidae. Cenam patris eo tuli, ad imum tabulatum. Eum inveni, spectans pelliculae iratas suas. Iam videbant Dominus et Praefectus. Ego quoque videbam, quod amici et clamores me delectat. Fortasse, Patrem delectabat, quod necabant viros Gallicos.
Seriously, what should I sacrifice to your wonderful self? Because clearly, as you are the god of win, I should offer something as thanks. Do you prefer cattle or swine? Perhaps sheep or goats are better? Do you want the pure white or black?
(although I do not have the means to offer such gifts now, please take more internet as a gift)
You are me hero.
Seriously.
Latin + Fandom = PURE AWESOMENESS
\0/
Your consistency and speed for translating amazes me almost as much as the fact that you are translating this story into Latin. On all levels you are made of win and awesome and Latin-ee goodness.
Translatoranon, I salute you.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
No sacrifices are necessary, I swear. It's not too much work, just.... looking up two fifths of the words and deciphering convoluted sentence structures...
Et debent esse mulebres nigraeque, quod "Ita Ego Matrem Vestri Conveni" has such a goat
Ego consilia scribere debeo villae frequentati, quamquam quam facire valde nolunt, facibo esse confecta, quod, postuam aliquid coperam, eo ad fines terra ibo. Hic est mos pessimus meus, quem Saechella bene novit. Sed non capire consilium possum. Nihil est terrens. Fortasse Paternus, in mane, posquam in noce valde bibebat? Heus, est bonus! Terrentissimus est et contra bibentem it.
Coventum meum, quod erat cum Felice, non erat utilis. Ubi palaestram intravi, evadans iuvenes socoris (Cur omnes sunt mentulae?), Felix iam aderat, sibi fagitans. Comiter ridens, cum cera, eo approquinavit. “Salve.”
“Heus.”
“Nomine Felix?”
“Ita vero… Alferis?”
Difficile erat mihi ridere, sed continuabam. “Ille est frater meus. Ego sum Matteus.”
“O.”
“Est bonus. Parentes nostri ipsi saepe quidam pro alio habent.” Saltem, me pro eum habent.
Erat longissimum silentium.
“Quid agire debemus?” tamen rogavi.
“Non novi.”
“O, quoque non novi.”
Erat alium silentium incallidum. Diende Felix inquit, “Fortasse rem agire debemus.”
“Res.”
“Ita vero, novis, simile, ubi hominess ambulat hominisque alii, simile, ad eos salient?”
“Labyrinthus?”
“Ita vero! Ille!”
“Egerunt in anno ultimo.”
Felix ridere continuabat. Fervor suus me instinguit. Me ridere impulli. “Fortasse, nos consilia capire convenireque cras iterum debemus?”
“Ita vero.”
Valde me non infigit.
Mox
Pater ad cenam venit, sed patres non alio inquebant. Hic est signum bonum, quod alium reconciliaverant, sed alio concedere volunt, sicut puerio.
Ego Alferisque de quinque denariis pignum facit; quis primum desistibit? Puto Paternus, Alferis Pater. Cum modio uterlibet, numquam tam diu fuerant sine futuente.
De pignis, eram victor in tres intervella contra Alfere in plaustris Marionis. Tum offensionem sustulit et discessit, inquens, “Meliores res agire habes!”
Summa:
ALFERIS – CDLVII MATTEUS – II
Fortuna mihi favere incipit.
In Medio Nox
Somniebam eratque terrentissimus. Nunc necesse est mihi scribere eam ante… damna eam; discessit. Bene! consilium optimum mihi dedit villae frequentati: Magnus domus terrens Victoriae.
Hercle, erit optimus! Actores fabulam Pigmaelionis egit; ita congeries habemus. Quid est terrentior quam villa magna vacua? Nihil est! Narrare omnes volo.
Dies Iovis a.d. III Id. Oct.
Consilium meum eos valde delectabat… sed non erat consilium meum.
Saechellam mecum traxeram, subsidio, facens cum deleniente miniisque. Fortasse Felix quoque hoc consilium cepit, quod erat iuvenis cum eo nominee… Travis? Fortasse.
Explicabam de fabulam, parans aperito magno meo, et Felix subito erupsit: “Nos, simile, magnum domum terrentem Victoriae facire!”
Hic omnes delectavit. Quid agire poteram? Lacrimare calmansque, “Primum erat consilium meum!”
Tum convenire in viliam meam, designare, voluerunt, ante reclamare potui. Hercle! Necesse est mihi ferre gentem meam ex villa in dies Solis. Patresque non inquere continuant. Non mihi credo, sed iam eis futuere volo. Non dormio, quod non dormio.
After spending the last hour or so on a few lines of Virgil, your latin is so refreshing! It's a lot of fun to read the teen angst fic in Latin (and it gives the smug sense of superiority brought on by knowing dead languages) I'm really glad you're keeping up with this. With your entry, F5 is my favorite key =P
Dies non coepisse ante horam novam debet, in dies Saturni. Me ex lecto meo, contra consilium meum, traxerant, in currum truserunt iterni gentis. Solus possum scribere prope lucibus viarum. Cepit pallidum Alferis, quod pulvinum meum feceram. Postquam iniuras meas scribero, dormibo. Puto, patres nobis esse miserior quam ei volunt.
Mox
Hic est ascensus naturae. Cur habere ascensus naturae volunt? Naturae non etiam eos delectat! Hunc novi esse verus, Alferem natura offendit; Alferis semper delere eam vult. Bene, ille est inaequalis. Sed… ascensus naturae? Euge.
Mox
Nonne, esse pellior potest?
Paternus tabulae oblivisci; ubi hunc noveramus, necesse erat nobis tabulam habere. Ubi flumen invenimus, sine vestiga, tabulam debemus habere. Alferis “noverat” nobis pergebamus vestigam, quam, puto, Levis Clarcusque aut cervi fecerant. Hunc inqui, sed praemittere me solent, et non erat exceptio. Cur patres sequire Alferem voluerunt? Non novis, sed non solus esse volui.
Erat pellior, quod Pater prandiorum nostorum in curro obliviscerat. Consumebamus tandem panem caesumque Paterni, sed Fortnua nobis favebat et Paternus quoque cibella dulces habebat. (Cur? Terreo.) Quoque Patrem esse ebriosus fecit, cun vino forte secum portabat, pro re gravi, fortasse… non novi, tabula?
Nunc absunt, sane in silva futuunt. Esse pudentes conarerunt, sed erat quam planerrime. Quamquam me delectat, quod non pugnantes sunt, si forte leo eos necabit.
Si Alferis non piscem capire, cum minibus suis solis, potest, habebo decem denarios. In flumen conarerat horam quartantem.
Mox
Eo, qui hanc acta diurnal invenerat,
Sane exspirsaveram famis, quod gens mea est iners. Animales feroces, fortasse, me consumpserant. Me delectat, quomodo aliquo cenam dederam. Narra rem mea populibus.
Matteus, praemittitus
Mox
Deinque ad currum reveneramus. Viam notissimam invenimus, ubi admonui (ille est, clamavi diu) nobis retro ambulare, pergentibus vestigam Alferis. Renumerare iniuris diei, nobis pizam emerunt.
Denarii mei, qui sunt Alferis: V (Paternus “ambulationem” suam proposuit.)
Denarii Alferis, qui sunt mei: X (Ego nunquam debeo minoris aestimare obstinantem Alferis, quae semper est contra meo robuste vincere.)
Morsi culecum, pustulae, adustus: VII (V, I, I)
Consilia mea cras gentem meam ex villa discedere: Nihil.
Habueram pelliores dies Iovis. Non ex tabernam nos expulserunt.
Ille est. Demigrabo ad Siberiam. Nunquam videri in gymnasio iterum possum.
Quodammodo, persuasi patres videre “Medicus Zivago”, qui erat longissima filmographia, quam noveram. Computatrum transfigebat Alferis, qui me delectavit.
Duxi Saechellam, Felicem, et Torem ad conclave meum, non alios conspiciens, et laxabam putabamque hunc esse bonus.
Aegre igitur tuli, ubi ad culinam cucurri potionibus, sed Paternus aderat. Putavi res duas: “Quid quaerit?” et “PROIMMORTALESDIEUMEXPELLEEUMEXPELLEEUMEXPELLE.”
Celans maestitiam meam, rogavi “Quid est malus?” et inquit necesse erat Patri habere saccharon emicanti frumento. Dedi ei saccam totam trudebamque ad inum tabulatum. Tum, horror horrorum, Felix intravit. Paternus eum conspexit et suspiravit de amicis Alferis.
Debueram tacere, novi debueram, ego semper tacere soleo, sed causae, quam non novi, haec iniuria me valde nocuit. “Cur, Paterne, omnes hospites sunt amici Alferis?” iratus rogavi.
“Quod semper sunt,” Paternus respondit, demirarissimus. Tum continuavit inquere, quamquam me amat, sum insocialis, et non multos amicos habeo, et dubitat mihi invenire amatorem, quod non appelationem habeo. Tum spectavit Felicem intente et, quamquam non dixit, noveram sententiam eius: non sum pulcher satis adlicere Felicem pulcherrimum.
Volui decree murem ruereque in murum statim. Pars pessima erat hic: poteram solum erubescere videreque pavimentum, quod non verba eius refellere poteram.
Tum, me percuntentissimus, Felix dixit, facies suus erubescens irate.
“Matteus habet, simile, ingentissimam appelationem,” inquit, iratus patrem meum fodicans. “Tranquillitas eius me adlicere primum. Est iuvenis optimus, et, si non potes videre ilum, necesse plane est tibi oculos tibos inspici.”
Cepit meam primam palmae partem, dum stabam sicut statua. “I, Matte. Ostendebas conclave tuum?” Traxit me ex culinam.
Me excusavi, ubi pervenimus scalas. Se vertit. “Cur tu te excusas?”
“Semper me excuso genti meae. Benignus sunt, sed… non sunt comissimi.”
“Sed est pater tuus,” inquit. “Quoque plane est caudex, si non potest videre lineamenta bona tua.”
Erubescui odique me ei. “Bonus est. Novi, non voluit esse crudelis. Sed tibi gratias ago.”
Nos aliis revenimus. Dum designabamus, facere non poteram quin admirari Felicem. Nunquam videram eum facientem hunc. Erat fortissimos, heroicus. Subsista; num igitur sum virgo? Irruma istum.
Ubi de habitis discestabamus, ianua cum clamore aperuit Paterque clamavit, “Vos non futuentis in villa mea!” Tum desistitit spectavitque nos in pavimento cum libris.
Saechella ridere coepit. Toris et Felix eum spectabant, paene peterriti. Iterum volui decree murem currereque sub lectum meum quindecim annos.
Pater coepit erubescere balbutireque; diende discessit, clamans “Francis!”, et ianuam clausit.
“Dei, amo gentem tuam,” Saechella inquit, paene lacrimans. Ille erat. Demigrabo ad Siberiam.
Res tota est. Pullus hodie erat in cafeteriam cibo. Semper est carne frigectum. Erone carne frumenti?
Visitavit magistrum tignorum hodie de partum villae frequentis. Puto, habet vodicam in mensam suam.
![[personal profile]](https://www.dreamwidth.org/img/silk/identity/user.png){kind=small}
Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-09 12:14 pm (UTC)(link)Saepe volo habere gentem insanam; ille est melior quam gens mea.
Cenebamus. Alii clamorem tollebant, ego tacebam. Quod de lasagnam meam cogitabam somniebamque de puella nova, sine geritis, non sermonem Patris audivi.
Sed nunquam, ubi sum vivens, vocum proximorum Alferis oblivisci. Erant, ad verbum, “Utilior quam dildo amatoribus aequasexorum?”
Paulisper nos omnes tacebamus. Alferis riduit et dildonem sustulit. Ab vulto Patris, erat eorum. Quis erat flagitosior: Qumodo illam rem habebant, aut qumodo Alferis invenire eum voluerat?
Quod parentes mei sunt matures adultusque, Alferem vituperaverunt, tum placidi cenebamus… valde, valde volo.
Paternus explicare coepit. Edisserere. Etiam nunc, sum eum horrens. Fortasse, habebo morbum post vulnere. Pater, semper placidus, saluit super mensam eum capire ab Alfere, qui ridebat sicut hyaena.
Ubi eus per aulos caelabat et in catinum accidit, desistiti. Comiter ad atrium venit et quam clarissime ludum hocei audiebam.
Cogitare volunt, “Cur tu nunquam amicos huc fers?” Possum, ubi dildones in mensa cenae fuerant?
Fortasse gens puellae novae est placida et comis, semperque secundam mensam habebant. Capite me ex huc, Dei.
Est aestas in Australia.
Dies Martis a.d. IV Non. Oct.
Non scribere possum. Nunquam miserior fui.
….puella nova est nomine Felix.
CUR ME DERIDEUNT, DEI?
Mox
Nunc sum melior, quamquam vita mea continuat esse pessima.
Ego, non Alferis, Anglice vinco.
Patres reconciliant.
Iterum sum in lecto imi tabulati.
Non est detestabilis, quomodo eum habere pro puella?
Ita vero, capillus eius est pulchrior quam mei.
Dies Mercurii a.d. III Non. Oct.
Nonne, vultus tristiam meam ostendit. Saechella hodie me maiestiarum rogavit. Ego pessimum cibum vituperavi (facire prandia in mane volo, sed non agi, si forte esse bona prandia cafeterii), sed non erat contenta. Respondi, “Tu gentem meam bene novis, quod vix ex villam meam eras, ante villam priorem tuam discessisti.”
Riduit. Suspiravi. Saechella ridere potest, quod non vivere apud eis debet. Rem Felicis eae narravit; clarior riduit.
“Non procul a proprio stipite poma cadunt.” Me in umero percussit.
“Tu es insane,” eae respondi. “Similis ei.”
“Ita, ego etiam nunc est amica tua.”
Tum ego eam docere physica mihi impuli.
Dies Iovis prid. Non. Oct.
Docens physica est bonus ita: Ubi ludum hocei ludemus, et ubi est aestas et puellae insitas parvas gerunt. Ubi non ille est, est merda.
Hodie, Evadere Medicus lusimus. Sumus in gymnasio. Evadere Medicus erat ludus ludi.
Ego non evadere bene possum. Eram medicus; omnes igitur mihi pilas suas emittebant. Alferis valde emittebant. Dei, est verpa.
Odi evadere pilas.
Dies Saturnarii a.d. VIII Id. Oct.
Alferis inquit “metiri” eratque septem digiti.
Meteri et erat septem digiti tres quadrantesque.
Summa:
ALFERIS – CCXIII
MATTEUS – I
Euge.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-09 06:30 pm (UTC)(link)bfnskldjgionfdb ifg irfdjg iafjknfui!!!!!
Id amo, id amo ID AMO!
I think the following warning label should be added to this fic:
Fieri potest ut caput tuum displodatur et fieri potest ut cerebrum tuum liquefiat et fieri potest ut Latine blaterare incipias.
Because really? The awesome made all of those things happen to me.
TranslatorANON, you are a modern Apollo - or perhaps Calliope? Maybe Thalia? Regardless, you are a god.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-09 11:24 pm (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-10 12:07 pm (UTC)(link)Necabo Saechellam huic. Ultio mea erit celer et inclemens. Non esse novi, sed erint formicae. Et flammae.
Ea me ad conventum pecuniafacioris Vesacrae traxit, quem valde non agire volo, sed gratiam referre promisit. Ego non eae credire debeo. Nunquam.
Manifesto, simulac de Felice narraveram, dissimulare coepit. Iam, nos laboramus in villa frequentante.
Cur Saechella haec res fecit? Fortasse sunt artes magicae obscurae.
Mox
Evidenter Saechella, mendacissima, omnes negat. Erint ingentes flammae.
Patres iterum pugnant. Nonne, haec fuerat maxima pugna, quod ego non in lecto imi tabulati dormio. Pater non aderat ad mensa, et Paternus Alferisque erat placidi. Erat terrens.
Num ego istum scripsi? Erat optimus. Paternus gemitos sibi faciebant, Alferis suam furculam in mensam percutiebant; eum audire poteram. Non erat clamores ingentissimi; solus cenans.
Quamdiu hic esse?
In Ludo
Haec novi. Subsista.
Quid tu inquis?
Hic est de res, quam tu in conventum fecisti.
Quid feci?
Tu Felicem mecum villae frequentanti posuisti.
Si feceram, quomodo potueram?
Manifesto est mihi; tu artes magicas habes, striga.
Me noveras! Effuge, meae simiae volantes!
Non est hilaris. Non me delectat. Cur magister quattor respondo habet?
O, desiste! Felix plane est pars tabulae tuae. Resistores sunt paralleli, non seriis.
Tabula? Habeone tabulam? Ubi tabulam fecisti? Hunc noverat; none, igitur est consistens dividens potestam?
Ingrandis, magnus capillus flavus, caerulei magni oculi, cullus pulcher… haec sunt lineamenta, quae omnes amatrices tuae habuerant. Tu morbum Oedipi habes. Mathematicae tuae sunt vera; cur tu facis? Quattor habui.
Non descendibo respondere. Si ista erat tabula mea, summa partes sunt mammae mulebritasque. Non ero census. Et eum habui; unum habui pro septem.
Si homo maternus est vir, etiam est morbum Oedipi? Cur inquis de censo? Nonne, emere spectacula nova debes.
Non descendibo. Tu novis hic census, qui inquit, “Amatores aequasexorum libros aequasexorum faciunt.” Emere spectacula nova debeo, sed non medicum invenire volo.
Morbus Oedivulnus? Non vivit!
Mens tua me infigit disciplicetque. Est verus.
Tibi gratias ago. Illeque est stultus.
Non te laudaba
Dies Martis a.d. V Id. Oct.
Impulli me in tres intervella hodie. Magister gymnasii, Dominus Taelorus, me videbant gemebantque, susurrans “braccia pulli.” Heus! Non sum macer, sed… in habilis.
Et Alferis? Viginti quinque. Necesse erat sibi agire viginti. Se iactabant.
Patres etiam nunc sunt pugnantes, cenae placidae. Cenam patris eo tuli, ad imum tabulatum. Eum inveni, spectans pelliculae iratas suas. Iam videbant Dominus et Praefectus. Ego quoque videbam, quod amici et clamores me delectat. Fortasse, Patrem delectabat, quod necabant viros Gallicos.
Cras Felicem convenibo designare.
THAT WAS PART [3/?] HONEST
(Anonymous) 2009-05-10 01:35 pm (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-10 04:04 pm (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-10 07:31 pm (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-10 07:46 pm (UTC)(link)<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 ! ! ! ! ! ! !
Seriously, what should I sacrifice to your wonderful self? Because clearly, as you are the god of win, I should offer something as thanks. Do you prefer cattle or swine? Perhaps sheep or goats are better? Do you want the pure white or black?
(although I do not have the means to offer such gifts now, please take more internet as a gift)
You are me hero.
Seriously.
Latin + Fandom = PURE AWESOMENESS
\0/
Your consistency and speed for translating amazes me almost as much as the fact that you are translating this story into Latin. On all levels you are made of win and awesome and Latin-ee goodness.
Translatoranon, I salute you.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [2/deo volente, >21]
(Anonymous) 2009-05-11 10:40 am (UTC)(link)Cupio viginti capras nigras ante Dies VenerisNo sacrifices are necessary, I swear. It's not too much work, just.... looking up two fifths of the words and deciphering convoluted sentence structures...
Et debent esse mulebres nigraeque, quod "Ita Ego Matrem Vestri Conveni" has such a goatadoremus in aeternum!!!1!undecim!
(Anonymous) 2009-05-11 06:58 pm (UTC)(link)Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [4/?]
(Anonymous) 2009-05-11 10:20 am (UTC)(link)Ego consilia scribere debeo villae frequentati, quamquam quam facire valde nolunt, facibo esse confecta, quod, postuam aliquid coperam, eo ad fines terra ibo. Hic est mos pessimus meus, quem Saechella bene novit. Sed non capire consilium possum. Nihil est terrens. Fortasse Paternus, in mane, posquam in noce valde bibebat? Heus, est bonus! Terrentissimus est et contra bibentem it.
Coventum meum, quod erat cum Felice, non erat utilis. Ubi palaestram intravi, evadans iuvenes socoris (Cur omnes sunt mentulae?), Felix iam aderat, sibi fagitans. Comiter ridens, cum cera, eo approquinavit. “Salve.”
“Heus.”
“Nomine Felix?”
“Ita vero… Alferis?”
Difficile erat mihi ridere, sed continuabam. “Ille est frater meus. Ego sum Matteus.”
“O.”
“Est bonus. Parentes nostri ipsi saepe quidam pro alio habent.” Saltem, me pro eum habent.
Erat longissimum silentium.
“Quid agire debemus?” tamen rogavi.
“Non novi.”
“O, quoque non novi.”
Erat alium silentium incallidum. Diende Felix inquit, “Fortasse rem agire debemus.”
“Res.”
“Ita vero, novis, simile, ubi hominess ambulat hominisque alii, simile, ad eos salient?”
“Labyrinthus?”
“Ita vero! Ille!”
“Egerunt in anno ultimo.”
Felix ridere continuabat. Fervor suus me instinguit. Me ridere impulli. “Fortasse, nos consilia capire convenireque cras iterum debemus?”
“Ita vero.”
Valde me non infigit.
Mox
Pater ad cenam venit, sed patres non alio inquebant. Hic est signum bonum, quod alium reconciliaverant, sed alio concedere volunt, sicut puerio.
Ego Alferisque de quinque denariis pignum facit; quis primum desistibit? Puto Paternus, Alferis Pater. Cum modio uterlibet, numquam tam diu fuerant sine futuente.
De pignis, eram victor in tres intervella contra Alfere in plaustris Marionis. Tum offensionem sustulit et discessit, inquens, “Meliores res agire habes!”
Summa:
ALFERIS – CDLVII
MATTEUS – II
Fortuna mihi favere incipit.
In Medio Nox
Somniebam eratque terrentissimus. Nunc necesse est mihi scribere eam ante… damna eam; discessit. Bene! consilium optimum mihi dedit villae frequentati: Magnus domus terrens Victoriae.
Hercle, erit optimus! Actores fabulam Pigmaelionis egit; ita congeries habemus. Quid est terrentior quam villa magna vacua? Nihil est! Narrare omnes volo.
Dies Iovis a.d. III Id. Oct.
Consilium meum eos valde delectabat… sed non erat consilium meum.
Saechellam mecum traxeram, subsidio, facens cum deleniente miniisque. Fortasse Felix quoque hoc consilium cepit, quod erat iuvenis cum eo nominee… Travis? Fortasse.
Explicabam de fabulam, parans aperito magno meo, et Felix subito erupsit: “Nos, simile, magnum domum terrentem Victoriae facire!”
Hic omnes delectavit. Quid agire poteram? Lacrimare calmansque, “Primum erat consilium meum!”
Tum convenire in viliam meam, designare, voluerunt, ante reclamare potui. Hercle! Necesse est mihi ferre gentem meam ex villa in dies Solis. Patresque non inquere continuant. Non mihi credo, sed iam eis futuere volo. Non dormio, quod non dormio.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [4/?]
(Anonymous) 2009-05-12 09:08 am (UTC)(link)And I fucking love you.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [4/?]
(Anonymous) 2009-05-12 09:08 am (UTC)(link)And I fucking love you.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [4/?]
(Anonymous) 2009-05-13 02:23 am (UTC)(link)Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [5/?]
(Anonymous) 2009-05-12 11:46 pm (UTC)(link)Dies non coepisse ante horam novam debet, in dies Saturni. Me ex lecto meo, contra consilium meum, traxerant, in currum truserunt iterni gentis. Solus possum scribere prope lucibus viarum. Cepit pallidum Alferis, quod pulvinum meum feceram. Postquam iniuras meas scribero, dormibo. Puto, patres nobis esse miserior quam ei volunt.
Mox
Hic est ascensus naturae. Cur habere ascensus naturae volunt? Naturae non etiam eos delectat! Hunc novi esse verus, Alferem natura offendit; Alferis semper delere eam vult. Bene, ille est inaequalis. Sed… ascensus naturae? Euge.
Mox
Nonne, esse pellior potest?
Paternus tabulae oblivisci; ubi hunc noveramus, necesse erat nobis tabulam habere. Ubi flumen invenimus, sine vestiga, tabulam debemus habere. Alferis “noverat” nobis pergebamus vestigam, quam, puto, Levis Clarcusque aut cervi fecerant. Hunc inqui, sed praemittere me solent, et non erat exceptio. Cur patres sequire Alferem voluerunt? Non novis, sed non solus esse volui.
Erat pellior, quod Pater prandiorum nostorum in curro obliviscerat. Consumebamus tandem panem caesumque Paterni, sed Fortnua nobis favebat et Paternus quoque cibella dulces habebat. (Cur? Terreo.) Quoque Patrem esse ebriosus fecit, cun vino forte secum portabat, pro re gravi, fortasse… non novi, tabula?
Nunc absunt, sane in silva futuunt. Esse pudentes conarerunt, sed erat quam planerrime. Quamquam me delectat, quod non pugnantes sunt, si forte leo eos necabit.
Si Alferis non piscem capire, cum minibus suis solis, potest, habebo decem denarios. In flumen conarerat horam quartantem.
Mox
Eo, qui hanc acta diurnal invenerat,
Sane exspirsaveram famis, quod gens mea est iners. Animales feroces, fortasse, me consumpserant. Me delectat, quomodo aliquo cenam dederam. Narra rem mea populibus.
Matteus, praemittitus
Mox
Deinque ad currum reveneramus. Viam notissimam invenimus, ubi admonui (ille est, clamavi diu) nobis retro ambulare, pergentibus vestigam Alferis. Renumerare iniuris diei, nobis pizam emerunt.
Denarii mei, qui sunt Alferis: V (Paternus “ambulationem” suam proposuit.)
Denarii Alferis, qui sunt mei: X (Ego nunquam debeo minoris aestimare obstinantem Alferis, quae semper est contra meo robuste vincere.)
Morsi culecum, pustulae, adustus: VII (V, I, I)
Consilia mea cras gentem meam ex villa discedere: Nihil.
Habueram pelliores dies Iovis. Non ex tabernam nos expulserunt.
Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [6/?]
(Anonymous) 2009-05-22 11:59 pm (UTC)(link)Dies Solis a.d. XVII Kal. Nov.
Ille est. Demigrabo ad Siberiam. Nunquam videri in gymnasio iterum possum.
Quodammodo, persuasi patres videre “Medicus Zivago”, qui erat longissima filmographia, quam noveram. Computatrum transfigebat Alferis, qui me delectavit.
Duxi Saechellam, Felicem, et Torem ad conclave meum, non alios conspiciens, et laxabam putabamque hunc esse bonus.
Aegre igitur tuli, ubi ad culinam cucurri potionibus, sed Paternus aderat. Putavi res duas: “Quid quaerit?” et “PROIMMORTALESDIEUMEXPELLEEUMEXPELLEEUMEXPELLE.”
Celans maestitiam meam, rogavi “Quid est malus?” et inquit necesse erat Patri habere saccharon emicanti frumento. Dedi ei saccam totam trudebamque ad inum tabulatum. Tum, horror horrorum, Felix intravit. Paternus eum conspexit et suspiravit de amicis Alferis.
Debueram tacere, novi debueram, ego semper tacere soleo, sed causae, quam non novi, haec iniuria me valde nocuit. “Cur, Paterne, omnes hospites sunt amici Alferis?” iratus rogavi.
“Quod semper sunt,” Paternus respondit, demirarissimus. Tum continuavit inquere, quamquam me amat, sum insocialis, et non multos amicos habeo, et dubitat mihi invenire amatorem, quod non appelationem habeo. Tum spectavit Felicem intente et, quamquam non dixit, noveram sententiam eius: non sum pulcher satis adlicere Felicem pulcherrimum.
Volui decree murem ruereque in murum statim. Pars pessima erat hic: poteram solum erubescere videreque pavimentum, quod non verba eius refellere poteram.
Tum, me percuntentissimus, Felix dixit, facies suus erubescens irate.
“Matteus habet, simile, ingentissimam appelationem,” inquit, iratus patrem meum fodicans. “Tranquillitas eius me adlicere primum. Est iuvenis optimus, et, si non potes videre ilum, necesse plane est tibi oculos tibos inspici.”
Cepit meam primam palmae partem, dum stabam sicut statua. “I, Matte. Ostendebas conclave tuum?” Traxit me ex culinam.
Me excusavi, ubi pervenimus scalas. Se vertit. “Cur tu te excusas?”
“Semper me excuso genti meae. Benignus sunt, sed… non sunt comissimi.”
“Sed est pater tuus,” inquit. “Quoque plane est caudex, si non potest videre lineamenta bona tua.”
Erubescui odique me ei. “Bonus est. Novi, non voluit esse crudelis. Sed tibi gratias ago.”
Nos aliis revenimus. Dum designabamus, facere non poteram quin admirari Felicem. Nunquam videram eum facientem hunc. Erat fortissimos, heroicus. Subsista; num igitur sum virgo? Irruma istum.
Ubi de habitis discestabamus, ianua cum clamore aperuit Paterque clamavit, “Vos non futuentis in villa mea!” Tum desistitit spectavitque nos in pavimento cum libris.
Saechella ridere coepit. Toris et Felix eum spectabant, paene peterriti. Iterum volui decree murem currereque sub lectum meum quindecim annos.
Pater coepit erubescere balbutireque; diende discessit, clamans “Francis!”, et ianuam clausit.
“Dei, amo gentem tuam,” Saechella inquit, paene lacrimans. Ille erat. Demigrabo ad Siberiam.
Res tota est. Pullus hodie erat in cafeteriam cibo. Semper est carne frigectum. Erone carne frumenti?
Visitavit magistrum tignorum hodie de partum villae frequentis. Puto, habet vodicam in mensam suam.
Dies Lunae a.d. XVI Kal. Nov.
Noveram de carni frumenti.
Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [6/?]
(Anonymous) 2009-05-27 03:04 pm (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [6/?]
(Anonymous) 2009-06-13 01:37 am (UTC)(link)Re: Adesne, Dei? Sum Ego, Canada [6/?]
(Anonymous) 2009-07-29 07:04 pm (UTC)(link)But you have no idea how excited the prospect of reading this makes me for second year Latin.
It has become my goal now, to learn enough to read this.
The fail, it is overwhelming.Oh anon, I love you so much for doing this. I thought about doing this, but then I realized...I don't know nearly enough. D: